Dodaj produkty podając kody
Wszystko o silnikach BMW M57, M57N i M57N2 - tuning, usterki, swapy

W świecie fanów motoryzacji, którzy szukają solidnej jednostki wysokoprężnej do tuningu lub przekładki, temat "wszystko o silnikach BMW M57 i M57N" powraca niezmiennie od lat. I nic dziwnego – to konstrukcja, która dzięki swojej trwałości, potencjałowi mocy i dostępności części zasłużenie uchodzi za jedną z najlepszych w historii BMW.
Ten poradnik odpowiada na najczęstsze pytania: który wariant M57 wybrać? Czym różni się M57N od M57N2? Czy da się bez problemu przeprowadzić swap do E36, a może do Patrola? I najważniejsze – ile realnie można wyciągnąć mocy bez ryzyka dla silnika?
Skąd wziął się silnik M57?
Silnik M57 został opracowany przez BMW jako następca starszego M51 i od początku miał spełniać rosnące wymagania klientów oraz norm emisji spalin. Debiutując w 1998 roku w modelu E39 530d, jednostka ta łączyła wysoką kulturę pracy z bardzo dobrymi osiągami i oszczędnością paliwa. M57 był konstrukcyjnie nowoczesny jak na tamte czasy – zastosowano w nim żeliwny blok, głowicę aluminiową, system Common Rail pierwszej generacji oraz turbosprężarkę ze zmienną geometrią łopatek.
Silnik ten był sukcesywnie rozwijany. W 2003 roku pojawiła się wersja M57N, znana również jako M57TÜ (Technische Überarbeitung – techniczna modernizacja), która wprowadziła kilka istotnych zmian: nowe wtryskiwacze, mocniejsze pompy paliwa i zmodyfikowaną turbosprężarkę.
Modernizacja objęła również wersje dwupółlitrowe tzw. 25d, które pojawiły się w BMW E60, E90 i X3 E83. Choć rzadziej spotykane w projektach tuningowych, wersje 25d (o pojemności 2497 cm³) były oferowane z pojedynczym turbo i mocami rzędu 163–177 KM, zapewniając świetną elastyczność i niskie spalanie.
Ostatnia i najbardziej zaawansowana wersja – M57N2 – trafiła do produkcji w 2005 roku. Zastosowano tu aluminiowy blok (o około 20kg lżejszy od żeliwnego), zmodyfikowany układ chłodzenia, piezoelektryczne wtryskiwacze oraz turbosprężarki sterowane elektronicznie. To właśnie te silniki były montowane m.in. w modelach E60 535d, E70 X5 3.0sd czy E90 330d LCI. Jednostki te oferowały moc do 286 KM i moment obrotowy sięgający 580 Nm – przy zachowaniu trwałości znanej z wcześniejszych wersji.
Czym różnią się wersje M57, M57N i M57N2?
Zrozumienie różnic konstrukcyjnych między wersjami M57 to klucz do świadomego wyboru jednostki napędowej – zarówno pod kątem swapu, jak i tuningu. Na pierwszy rzut oka, wszystkie silniki z tej serii wyglądają podobnie. Jednak w praktyce, różnice dotyczą niemal każdego kluczowego podzespołu: od bloku silnika, przez osprzęt, aż po elektronikę.
M57, czyli pierwsza generacja, wykorzystywała masywny żeliwny blok, który zapewniał świetną odporność na wysokie ciśnienia spalania. Silniki te miały układ common rail z pompą CP1, wtryskiwacze elektromagnetyczne Bosch 047 oraz turbosprężarkę GT2256V a w nowszych odmianach TÜ GT2260V sterowaną podciśnieniem. Mimo prostoty, jednostki te potrafiły znieść duże obciążenia i były chętnie wykorzystywane do konwersji w lekkich pojazdach terenowych oraz BMW E36/E46.
Wersja M57N to już poważny krok naprzód – nowy typ pompy (Bosch CP3 R90), wtryskiwacze Bosch 131 i 216, zmodyfikowany kolektor ssący oraz nowsze wersje turbosprężarek o wyższej sprawności. Zmieniono także układ EGR i chłodzenie recyrkulowanych spalin. Warto zaznaczyć, że również wersje 25d w tej generacji korzystały z podobnego osprzętu, ale miały inne mapy ECU i słabsze turbo, co wpływa na możliwości tuningu.
Najbardziej zaawansowaną konstrukcją jest M57N2. Wersja ta oferowała zarówno warianty single turbo (231–245 KM), jak i biturbo (272–286 KM). Kluczowe różnice to: aluminiowy blok (lżejszy o 20kg, ale mniej odporny na skrajne obciążenia), piezoelektryczne wtryskiwacze, nowoczesne sterowanie turbosprężarką oraz inny typ czujników (MAP, temperatury spalin). „W praktyce tuningowej iron-block M57/M57N jest częściej wybierany do bardzo wysokich mocy (500+ KM), natomiast alu blok M57N2 jest w pełni wystarczający dla typowego zakresu 350–450 KM.
Ile mocy można wyciągnąć z M57?
Silniki BMW M57 i M57N to jednostki, które zyskały reputację „diesli do wszystkiego” – i nie bez powodu. Już w serii oferowały znakomite osiągi, ale ich prawdziwy potencjał ujawnia się dopiero po modyfikacjach. Dzięki solidnej konstrukcji bloku, wytrzymałym korbowodom i dobrej kulturze pracy – tuning tych jednostek jest bezpieczny i skuteczny, o ile przeprowadzony rozsądnie.
M57 w wersji 184 KM (z pompą CP1 i wtryskiwaczami Bosch 047) bez większego wysiłku osiąga 240–250 KM na samym programie (Stage 1). Po dodaniu intercoolera, downpipe’a i korekcie dawki wtrysku – realne staje się nawet 270–280 KM.
M57N (204–218 KM) to najczęściej wybierana baza do tuningu. Dzięki pompie CP3 R90 i wtryskom Bosch 131/216, ten silnik osiąga 300–320 KM przy zachowaniu trwałości. Zastosowanie hybrydowej turbiny (np. GTB2260VK) pozwala przekroczyć 330–340 KM.
M57N2 (231–286 KM) – szczególnie wersje z biturbo – to prawdziwa maszyna do robienia momentu. Wersja 535d (286 KM) osiąga po modyfikacjach 360–380 KM i 700–750 Nm. Na zestawie z mocną pompą, intercoolerem, bezklapowym kolektorem i porządnej mapie – nawet 400+ KM. Powyżej ~380–400 KM seryjne sprzęgło jest niewystarczające, a trwałość wału i dołu silnika zależy od kalibracji i sposobu użytkowania – w projektach nastawionych na długotrwałe obciążenia warto rozważyć wzmocnienia mechaniczne (sprzęgło, wał, panewki).
Wersje 2.5d (2497 cm³) również mają potencjał – jednostki z E60 525d po chipie osiągają 220–230 KM, a po wymianie turbo i wtrysków – nawet 260–280 KM. To świetna baza do codziennego auta lub lekkiej terenówki.
Kluczowe czynniki przy tuningu:
jakość paliwa (im lepsze, tym wyższa skuteczność wtrysku),
sprawność układu dolotowego i chłodzenia,
temperatura spalin – 800–850°C to próg „bezpieczny” dla turbosprężarki i tłoków. Warto celować jak najniżej, aby zachować trwałość wszystkich komponentów. Wartość zależy również od miejsca montażu czujnika (przed/za turbiną). Im krócej silnik pracuje w górnych zakresach temperatur, tym większa jego żywotność.
Tuning M57 to nie tylko wykresy – to realna poprawa przyspieszenia, kultury pracy i elastyczności. Warto jednak pamiętać, że przekraczanie 350–370 KM wymaga realnych modyfikacji mechanicznych, nie tylko „programu”.
Swap M57 – nie tylko do BMW
Silnik M57 oraz jego nowsze warianty M57N i M57N2 to obecnie jedne z najczęściej wybieranych jednostek do swapów – zarówno wśród fanów marki BMW, jak i w świecie pojazdów terenowych czy użytkowych. Dzięki wysokiej dostępności, dużej bazie wiedzy technicznej i szerokiemu wsparciu rynku aftermarketowego, są to konstrukcje, które można bez większego trudu przenieść do innego pojazdu.
Wśród projektów opartych na nadwoziach BMW, najczęściej spotykamy swapy do modeli E30, E36, E46, E39, a nawet Z3 i Z4. W tych przypadkach dobór skrzyni biegów zależy od planowanej mocy – popularne są skrzynie ZF S5D320Z (z E39 530d), GS5-39DZ oraz sześciobiegowe GS6-53DZ. Często stosuje się również adaptery do skrzyń Getrag lub nawet skrzyń z samochodów japońskich (Mazda, Toyota, Nissan). Kluczowe kwestie przy swapie to odpowiednia miska olejowa (zależna od budowy zawieszenia), dopasowanie kolektora i wydechu oraz zgranie wiązki silnikowej z elektroniką pokładową dawcy i biorcy.
Równie dużą popularnością cieszą się swapy M57 do samochodów terenowych. Nissan Patrol Y60 i Y61, Toyota Land Cruiser serii 70/80/90, Nissan Terrano czy Mitsubishi Pajero – to tylko niektóre z projektów, gdzie M57 zastępuje wysłużone jednostki R4 czy V6. Kluczowym elementem w tych konfiguracjach jest zastosowanie adaptera skrzyni biegów, np. do Nissanowskiej FS5R50B . W ostatnich latach ogromnym zainteresowaniem cieszy się również łączenie M57 z automatycznymi skrzyniami ZF 8HP50 do 8HP75, które zapewniają płynność pracy i znakomite dopasowanie przełożeń. Zastosowanie tej skrzyni wymaga jednak dodatkowego sterownika TCU lub emulatora CAN – często dostępnych w zestawach typu plug&play.
Ważnym aspektem swapu jest także dobór sprzęgła – przy dużych momentach obrotowych (ponad 600 Nm) zalecane są tarcze sinter twin-disc lub sportowe dociski. Również układ chłodzenia i dolot powietrza wymagają modyfikacji – szczególnie przy projektach typu off-road, gdzie silnik pracuje w ciężkich warunkach termicznych.
Nie bez znaczenia jest też dobór sterownika silnika. Większość swapów opiera się na EDC16C1 / EDC16CP35 , które można stosunkowo łatwo odblokować i zaadaptować do nowych konfiguracji. W przypadku M57N2 i nowszych nadwoziach (E9x, E7x) integracja CAN bywa trudniejsza, stąd popularność standalone’ów/ECU piggyback
Na co uważać przy tuningu M57?
M57 to bardzo wytrzymała jednostka, ale – jak każda – ma swoje słabe punkty. Ich znajomość pozwala uniknąć kosztownych błędów i planować modyfikacje świadomie.
🔧 Turbosprężarka – w starszych wersjach (GT2256V, GT2260V) zużywają się łożyska, a siłowniki vacuum mogą się blokować. Wersje M57N2 z biturbo są szczególnie wrażliwe na nieszczelności układu dolotowego.
🔧 Swirl flap (klapy wirowe): największy wróg silników M57N oraz części wcześniejszych wersji M57 – problem dotyczy ogólnie rodziny M57/M47 z klapami w kolektorze. Jeśli nie zostały usunięte, mogą się urwać i trafić do cylindra. Warto zaślepić kolektor i odczytać błędy sterownika. W M57N2 klapy też występują, choć w zmienionej konstrukcji i skala problemu jest dużo mniejsza niż w M57TU.
🔧 Wtryskiwacze: Bosch 131/216 mają dobrą trwałość, ale po 250–300 tys. km mogą powodować dymienie, nierówną pracę i problem z dawką startową. Piezo z M57N2 są bardzo precyzyjne, ale podatne na uszkodzenia przy złym paliwie.
🔧 Zawór EGR i kolektor: z czasem zapychają się sadzą, co pogarsza przepływ powietrza. Warto je regularnie czyścić lub zastosować EGR-off (zgodnie z lokalnymi przepisami).
🔧 Pompa wysokiego ciśnienia: CP3 R70 w M57N2 ma mniejszy przepływ niż R90 – może ograniczać potencjał mocy. W M57N/M57N2 występują zarówno warianty CP3 R70 (słabsze wersje), jak i R90; rynek tunerski promuje upgrade R70 → R90 jako sposób na zwiększenie zapasu paliwa
🔧 Temperatura spalin (EGT): przekroczenie 850 - 900°C przy mocnych programach może zniszczyć turbo, kolektor i tłoki. Obowiązkowo: czujnik EGT i dobry intercooler.
🔧EGR - Niesprawny EGR powoduje odkładanie się większej ilości sadzy w układzie, prowadząc do zmniejszenia mocy i pogorszenia osiągów.

Co oferuje PMC Motorsport?
Dla tych, którzy poważnie myślą o przekładce lub tuningu, oferta PMC Motorsport obejmuje niezbędne komponenty swapowe i tuningowe do M57 i M57N, testowane w motorsporcie, off-roadzie i projektach ulicznych.
🔩 Adaptery silnik - skrzynia - skrzynia rozdzielcza: precyzyjnie obrabiane adaptery do skrzyń ZF, Getrag czy Nissan. Gwarantują dokładne pozycjonowanie wału i kompatybilność ze sprzęgłami sportowymi i seryjnymi. Dostępne także w wersjach dla skrzyń 8HP.
🪶 Lekkie koła zamachowe: wykonane z aluminium lub stali chromowo-molibdenowej, zapewniają redukcję masy wirującej. Przeznaczone do tarcz 240 mm oraz dwutarczowych. Optymalizują reakcję silnika na gaz i poprawiają osiągi w całym zakresie obrotów.
🧰 Zestawy sprzęgieł: gotowe konfiguracje dla momentów 400 – 700 Nm, w tym tarcze organiczne, ceramiczne i sinter twin-disc. Kompatybilne z kołami jednomasowymi PMC i dociskami Sachs Performance lub Tilton.
⚙️ Short-shiftery i shiftery dedykowane do 8hp: rozwiązania do BMW E30 - E46, a także pod indywidualne zamówienia. Redukują skok lewarka i poprawiają sztywność montażu układu napędowego.
🔧 Komponenty do skrzyń 8HP: adaptery, flexplate’y, zestawy śrub, adaptery skrzyń rozdzielczych umożliwiające montaż 8HP50/70/75 do M57. Obsługiwane przez popularne sterowniki HTG, TurboLamik, CANEMU i xHP.
📦 Zestawy swapowe „plug & play”: kompletne pakiety zawierające wszystkie niezbędne elementy do montażu: adapter, koło, śruby, łożyska, instrukcję montażu. Oszczędzają czas i upraszczają proces.
Podsumowanie – wszystko, co warto wiedzieć o M57
Silniki M57 i M57N to dziś klasyka w świecie tuningu i swapów. Dzięki trwałej konstrukcji, dużemu potencjałowi mocy i łatwej dostępności, są wybierane zarówno do lekkich BMW, jak i ciężkich terenówek. Każda wersja ma swoje mocne strony – od prostoty starszych modeli, po zaawansowaną technologię M57N2.
Jeśli szukasz silnika diesela, który łączy mechaniczną wytrzymałość, elastyczność i możliwość przekroczenia 300 KM bez otwierania bloku – to właśnie znalazłeś. A jeśli planujesz projekt oparty o M57, zajrzyj do oferty PMC Motorsport i sięgnij po komponenty, które zostały stworzone z myślą o Twoim pomyśle.
Tabela: porównanie wersji M57
Parametr | M57 (I gen.) | M57N / M57TÜ | M57N2 / M57TÜ2 |
|
Blok | Żeliwny (wysoka sztywność, duża masa) | Żeliwny (wzmocniony, poprawione detale) | Aluminiowy z tulejami |
|
Wtryskiwacze | Solenoid CRI1, np. Bosch „047” | Solenoid CRI2, np. Bosch „131”, „216” | Piezoelektryczne CRI3 |
|
Pompa wysokiego ciśnienia | Bosch CP1 | Bosch CP3 – głównie R70, w mocniejszych wersjach R90 | Bosch CP3 – R70 lub R90 (w 535d i najmocniejszych zwykle R90) |
|
Turbosprężarki | Single VNT: głównie GT2556V / pokrewne (zależnie od modelu) | Single VNT: GT2260V / nowsze, wyższa sprawność | Single VNT (231–245 KM) lub biturbo (272–286 KM), często GTB/układy sekwencyjne |
|
Sterownik / ECU | DDE4 / DDE5 (EDC15) | DDE6 (EDC16C1/EDC16CP) | DDE6.2 / DDE6.3 (EDC16CP35 i pokrewne) |
|
Typowa moc seryjna | 2.5–3.0d: ok. 163–193 KM | 2.5–3.0d: ok. 177–218 KM | 3.0d: 231–245 KM (single), 272–286 KM (biturbo) |
|
Typowy zakres tuningu – Stage 1 | ~230–250 KM, ~450–500 Nm | ~260–290 KM, ~520–600 Nm | single: ~280–320 KM | Biturbo: ~330 –360 KM, do ok. 650–700 Nm |
Typowy zakres tuningu – Stage 2 | ~260–280 KM (IC, wydech, dolot), do ok. 550 Nm | ~300–320 KM (IC, wydech, lepszy dolot), do ok. 650 Nm | single: ~320–350 KM | Biturbo: ~360 –380 KM, ~700 –750 Nm |
Typowy zakres tuningu – hybryda/„hard” | 300+ KM (hybryda turbo, mocniejsza pompa, paliwo) | ~330–360 KM (GTB2260VK i podobne, CP3 R90, mocne sprzęgło) | ~380 – 420+ KM (mocne turbo/biturbo, CP3 R90, sprzęgło twin-disc, kontrola EGT) |
|




